South East Asia trip

Duurde even, maarhier is de start vanmijn Azie blog dan eindelijk! Bereid je voor..het is er lang...
Ik ben ondertusseneen paar dagenin Bangkok geweest, Cambodia en Vietnam rondgereist en vertrek morgen met de bus naar Laos. Ik heb nu al heel veel gezien en vooral heel veel geleerd en ben nog niet eens klaar met Azie haha. Deze trip zorgt er zeker voor dat jedingen thuis waardeerd en wij in dit kleine, natte kikkerlandje toch zeker niet mogen klagen!

Op 16 Februari was mijn Oz trip over en ben ik het vliegtuigin gestapt naar Bangkok. Ik vloog vanaf Melbourne, waar ze me voorat ik het vliegtuig in kon al bezorgd maakte over mijn aankomende trip. Ik had een vlucht van Bangkok naar Amsterdam, maar omdat mijn hele planning gewijzigd was, verviel mijn laatste vlucht. "Als je geen retourvlucht hebt, kan je in Bangok geweigerd worden"..Hoe dan!Naa het is niet ander en tochhet vliegtuig ingstapt, want mijn ticket was al betaald. Zien wel wat er in Bangkok gebeurd. Toch kunnen mijn hersentjes het niet laten om tijdens de 9uur lange vlucht na te blijven denken over deze mededeling. 'Wat al ik wel word geweigerd', 'Wat kan ik zeggen zodat ze me binnen laten?', 'Wat gebeurd er tussen mij en Cape als ik er niet ingelaten word?', want hij zou naar Bangkok vliegen om samen te reizen..Voelde alsof deze vlucht 2x zo lang was!
's Avondsgeland in Bangkok.."moment of truth"..kom ik er zonder problemen in? De man waarbij ik in de rij stond, haatte zijn leven waarschijnlijk, want hij keek zo verveeld en boos.Werd ereerlijk gezegd niet minder nerveus door. Zonder iets te vragen of iets te zeggen kreeg ik een dikke, vette stempel in mijn paspoort en kon ik zonder problemen doorlopen!WAS DAAR DUS AL DAT GESTRESS VOOR!?
Stond ik op mijn tas te wachten toen ik achter me 'Hello"hoorde. Draaide me om en daar stond Cape! Eindelijk weer samen na hem 2 maanden niet gezien te hebben.Wat Australische dollars gewisseld in Thai Baht en kon onze trip eindelijk beginnen.

Het hotel was al geboekt en zijn op het vliegveld een taxi in gestapt en zijn we naar het hotel gebracht. Ons hotel is in Koh San Road, dat is het backpackers gebied in Bangkok. Nadat we waren ingecheckt, zijn we even langs Cissie en Jake gelopen die ook in ons hotel zitten. Jake is een maatje van Cape en Cissie is zijn vriendin en we reizen de komende maanden samen met hun door Azie.
Hebben die avond een klein beetje rondgelopen door Koh San Road en ik wilde graag Nicole en Chreyl zien, die ook in Bangkok waren. Maar we waren best laat en erg moe van de vlucht, dus zonder succes naar het hotel gegaan. Mijn eerste indruk van Bangkok…erg druk en zoo anders dan Australie.

Zijn maar een paar dagen in Bangkok geweest, waar we naar een groot winkelcentrum zijn gegaan. Heb daar na een jaar weer door een H&M gelopen!! In Australie hebben ze geen H&M en had stiekem best moeite om niks te kopen. En het grappige is dat H&M voor de mensen in Thailand een dure zaak is. Toen we de weg vroegen aan een vrouwtje wees ze ons de weg en zei ze “very expensive”. Toen we het gebouw in liepen, bleek dus dat H&M naast een Gucci en een Louis Vuitton zit. En H&M is in Nederland een van de goedkopere zaken haha, wereld van verschil!
Voor het eerst in mijn leven ben ik een tuktuk in gestapt en heb God gesmeekt om me veilig op plaats van bestemming te brengen. Wat een gekkenwerk hier! Kon niet achterhalen of we hier nou links of rechts rijden, want iedereen rijd overal waar plek is. Met zijn 3en naast elkaar, nog even gauw dat busje inhalen, door rood rijden, met de hele familie op 1 brommer, bellen tijdens het rijden en vast nog veel meer dat ik vergeet. En zo rijden ze overal in Azie. En het ergste is dat ik er bijna aan gewend raak dat ik thuis waarschijnlijk opnieuw mijn rijbewijs moet halen hihi.
Zijn naar de Floating market geweest, waar ik even met mijn neus op de feiten werd gedrukt hoe goed we het thuis eigenlijk wel niet hebben. Ze hebben hier geen vaatwasser, de borden worden hier met de hand in de rivier gewassen. En ik sta niet verbaast te kijken als ze zichzelf ook in deze rivieren wassen. De huizen zijn 4 plankjes aan elkaar getimmerd en houd denk ik niet eens regen tegen. Ze hebben hier dus ook geen auto’s of fietsen. Was wel even geschokt hoe arm sommige gebieden zijn. Een goede les dus!
Ook heb ik voor het eerst eten gezien waarvan ik geschokt was dat mensen dit serieus eten. Overal in Bangkok zijn kleine kraampjes langs de weg met van echt van alles! Van ‘normaal’ eten, zoals rijst met kip, naar extreme, zoals gefrituurde insecten, kippenpoten, slangen, schorpioenen en ga zo maar door. In Australie hield ik echt wel van eten en no way dat ik een maaltijd over zou slaan. En het is niet dat ik in Azie op dieet wilde, maar door deze dingen te zien heb je spontaan geen honger meer. Kan me ook niet echt herinneren wat ik in Bangkok gegeten heb!
Heb verder nog niet heel veel gezien en gedaan in Bangkok, maar het is alweer tijd om door te reizen naar Cambodia. We komen hier nog terug, dus de rest zien we dan wel.

We hadden een nachtbus naar Cambodia geboekt. Ik dacht dat het zoals een normale bus zou zijn, maar dit is een bus waar je ook echt in kan liggen. Naja langen mensen zullen moeite hebben om hun benen te trekken, maar ik had niks te klagen! Wat is het soms fijn om klein te zijn haha.
Maar met het comfortabele was het ook wel echt gezegd..de buschauffeur reed al seen idioot (zoals alle Aziatische mensen) en ik voelde de bus gewoon heen en weer wiegen en vlogen door de bochten. Gelukkig zijn we veilig en wel aangekomen in Cambodia! Je bent de bus nog niet uit en het word ‘tuktuk??” vliegt om je oren. Zoveel locals die je een tuktuk aanbieden dat je er gek van word. Leuke is weld at je 9 van de 10 keer altijd een goede deal kunt maken en je voor cheap cheap naar je hotel word gebracht. Eerste stadje was in Siem Reap en zijn we de volgende dag naar Ankor Wat geweest. Dit is een enorm gebied met oude tempels, een soort ruine wat nu erg populair is bij toeristen. We hadden een tuktuk driver gehuurt voor de dag en hij reed ons door Angkor Wat heen. In een van de tempels is de film Tomb Raider opgenomen. Na Siem Reap zijn we met de bus naar de volgende stad Phom penh gegaan waar we ook daar warden opgewacht door tuktuks. We kwamen aan de praat met een best gezellige praatjesmaker en hij sprak erg goed Engels. We hadden een deal dat hij ons naar ons hotel zou brengen en morgen zou komen ophalen om naar de Killerfields te gaan. Het hotel zag er erg leuk uit en het eten in het hotel was erg lekker. Heb voor het eerst weer lekker kunnen genieten van patatjes en een chickenburger zonder bang te zijn voor voedselvergiftiging. De volgende dag zijn we dus naar de killerfields geweest en kregen we een tour door dit gebied. Voor de mensen die willen weten wat het is..google kan je dit heel goed vertellen.. maar het was best heavy om door het gebied te lopen waar zoveel mensen onnodig en gruwelijk om het leven zijn gekomen. Ook hebben we deze dag de cellen gezien in een ander gebied waar de mensen verbleven en werden mishandeld voordat ze naar de killerfields warden gebracht. Deze dag was dus erg heavy en wilden terug in het hotel dus ook even bijkomen van dit. Die avond hebben we in het hotel een paar drankjes naar binnen gewerkt, omdat het hier zo walgelijk goedkoop is. Dubbelshot vodka redbull voor US$0,75!! Zijn we naar een rooftopbar gegaan voor nog wat meer drankjes. Onderweg naar de rooftopbar probeerde twee jongens op een scooter mijn tas van mijn schouder te rukken. Deze poging was mislukt door een snelle reactie van mij..vraag me niet hoe ik dit heb geflikt, maar wat was ik blij dat ik mijn tas nog had. Enige is dat mijn shirt wel naar de klote was geholpen. De volgende dag zijn we met dezelfde tuktuk driver naar een Thaise bokswedstrijd gegaan wat best interessant was. Het was in een soort schuur met de arena in het midden en schreeuwende mensen op bankjes eromheen. We waren voor deze mensen blijkbaar een interessante verschijning, omdat we door iedereen werden aangegaapt wanneer we ze voorbij liepen. Best grappog eigenlijk. Die avond hebben we in een restaurantje gegeten en had ik een noodle dish bested. Dacht laat ik maar eens wat Aziatisch eten proberen en dacht het te kunnen vertrouwen in een restaurant. De dag erna was ik zo misselijk en ziek dat ik niet aan eten kon denken zonder dat mijn maag zich 3x omdraaide. Fijn en vandaag hebben we weer een lange busrit voor de boeg. Die avond zijn we aangekomen in Sihanoukville, wat een erg toeristisch plaatsje is. Gelukkig voelde ik me de dag erna veel beter en hebben we het plaatsje een beetje kunnen verkennen. We hebben vanuit Sihanoukville een trip naar het eilandje Koh Rong Samloem geboekt wat minder toeristisch en kleiner is dan het eiland Koh Rong. Het was een 2uur lange boottrip naar dit eiland en kregen ontbijd en lunch aan boord. We kregen halverwege de kans om even te snorkelen en te zwemmen. Was niet veel te zien, want het water was jammer genoeg niet helder. Maar het was wel lekker verfrissend. Toen we dichterbij kwamen en het eilandje in zicht was, werd ik steeds gelukkiger. Wit strand, blauwe zee en palmbomen. Echt een typisch droomeilandje. Onze bungalows waren simpel maar had alles wat we nodig hebben..bed, douche en toilet en een mooi uitzicht op het strand! Kon het ook niet late nom snel de zee in te rennen nadat we de tassen in onze bungalows hadden gedumpt. Het is wel een eiland en hadden hier ook alleen stroom van 6pm-10pm, geen winkels en de restaurantjes waren dus vergeleken met Sihanoukville erg duur. We hadden maar 1 nacht geboekt, maar hadden gelijk een extra nacht bijgeboekt om even lekker te kunnen relaxen. Na twee heerlijke dagen was het tijd om weer terug te gaan naar Sihanoukville en een bus te boeken naar Vietnam. Visa moest vooraf geregeld worden en dat was best een duur grapje, maarja dat is niet anders. We hadden weer een sleeperbus geboekt en Cape en ik hadden wat spullen in elkaars tassen overgeheveld, want zijn tas kan op slot. Deze busrit was gelukkig stukken beter dan de eerste, maar alsnog niet heel veel slaap. Toen we in Ho Chi Minh, Vietnam aankwamen, had Cissie een taxi geregeld die ons naar het hotel zou rijden. Cape kwam onderweg achter dat de taxidriver een rondje aan het rijden was. Toen de texidriver dit hoorde werd hij heel onvriendelijk en rekende hij $15 voor het ritje. Geld werd letterlijk uit mijn handen gerukt, onze tassen warden eruit gegooid en hij maakte dat hij wegkwam. Leuke eerste indruk van Vietnam! In het hotel kwamen we erachter dat Cape zijn tas was opengemaakt en zijn spullen en mijn camera waren gejat. Geprobeerd dit te melden bij de politie, maar we werden gewoon weggewuifd of we konden gezellig de cel in met drugsverslaafden. Verder is Ho Chi Minh best een leuke city en zoveel schoner dan Cambodia. Hebben hier wat tours gedaan en ben naar de Cu Chi Tunnels geweest. Ook dit heeft met de oorlog te maken. Na Ho Chi Minh zijn we naar het stadje Nha Trang gegaan waar we scooters hebben gehuurd en naar een waterval zijn gereden. Kwamen tijdens het scooterrijden achter dat Vietnamese mensen erg veel moeite hebben met verkeersborden. Nergens een bordje te bekennen waar we heen moesten. Was dus echt een missie om de waterval te vinden. Niemand die Engels kan, dus ik leek soms wel een imbeciel om de weg te vragen met behulp van gebarentaal of wat je het ook kan noeman haha. We hebben we waterval wel gevonden en hebben hier even lekker gechillt en mijn tenen werden in het water behandeld door visjes. Je hoeft dus niet perse naar een spa om dit te laten doen. Hier in dit water kan je het dus gewoon gratisch en voor nietsch doen!
In Nha Trang zijn Cape en ik samen uit eten geweest in een wat duurder restaurant, “Lantarn”. Had een heeeerlijke coconut curry gegeten. Wat duurder is stiekem nog steeds niet duur..had voor deze maaltijd, die ik niet eens opkon, rond $5 betaald hihi. De volgende stad was Hoi An. We zijn hier naartoe gegaan met een nachtbu, maar deze keer was de burtir zo’n drama en echt hell! De rit is slingerdeslang door bergen en de busdriver was aan het inhalen in blinde bochten! Ik heb tijdens deze 12uur lange rit echt geen oog dicht gedaan! Was zo blij dat we eindelijk waren aangekomen in Hoi An! Hoi An is een erg populair stadje, want dit is DE plaats waar je kleding kan laten maken naar jou maat en hoe je het wilt. Zodra je de straat op loopt word je ook door 5 verschillende mensen aangevallen die je proberen hun winkel in te krijgen om kleding, schoenen of tassen te laten maken. Well I’ll have a look..maar er is zoveel keuze dat ik gewoon niet wist wat ik wilde. Heb ik eigenlijk wel iets nodig?? Eigenlijk niet, maar het idee dat je iets speciaals kunt laten maken is best verleidelijk! Maar ik kon de verleiding weerstaan en heb gewoon van dit stadje en de stranden kunnen genieten. Cissie en Jake hebben hier wel kleding laten maken en waren du sook van plan awt langer in Hoi An te blijven dan Cape en ik. Wij hebben een bus geboekt naar de hoofdstad Hue en zouden vanuit daar met de trein naar Hanoi gaan om weer met Cissie en Jake te meeten. Hue was best leuk en hebben daar ook onze eerste regen meegemaakt. Was nog best een geode om een trein te regelen, omdat ze hier altijd alles op alles zetten dat je extra betaald en ze de rest vanhet geld in hun eigen zak kunnen stoppen. Gelukkig hadden Cape en ik al wat research gedaan en konden ze niet anders dan ons de normale, local prijs te rekenen. De trein is stukke duurder dan een nachtbus, maar we wilden niet weer zo’n helse busrit dat we het er wel voor over hebben om wat meer te betalen. We hadden de goedkoopste plaatsen in de nachttrein. Kamertje lijkt een beetje op zo’n treinkamertje uit de Harry Potter trein, maar dan met 3 bunkbeds aan beide zijden. Cape en ik hadden de topbeds. Was erg hard, maar zoveel beter dan de bus en heb nu ook normaal kunnen slapen! We kwamen ‘s middags aan in bigcity Hanoi en zijn naar het hotel gelopen. Geen taxi’s meer haha. Het hotel zag er goed uit en Jake en Cissie waren er ook al. We hebben Hanoi even verkend en werd een trip naar Halong Bay geboekt. We zijn op een cruise gegaan..nja cruise..voor Vietnemasen misschien, maar voor ons lijkt het alsof de boot elk moment kan zinken. Eenmaal aan boord konden we het interieur zien en de kamertjes en konden we toch niet echt klagen over deze cruise. Eten was al in de prijs en de maaltijden waren echt ongelovelijk big! Kan hier een weeshuis mee voeden haha. Halong bay staat bekend al seen van de 7 wereldwonderen. We zijn hier wezen kayaken, naar een uitkijkpunt kelopen (426 treden omhoog) en zijn door een grot gelopen. Het weer was iets minder, het was erg mistig maar al met al was het best een leuke tour. We hebben nu de beste plekken in het zuiden en midden van Vietnam gezien en moeten nu alleen nog het noorden doen. En dat kan je het beste doen op de motorbikes! In Hanoi hebben we twee motors gehuurd met een backpack achterop en zijn we aan een 12 daagse roadtrip begonnen door Noor Vietnam. Voor de mensen die in Bangkok of een andere plek zijn geweest waarvan je denkt wow dit is een arm land..Wacht tot je Noord Vietnam ziet. Ik dacht alles gezien te hebben na de Floating market in Bangkok, maar Noord Vietnam heeft me echt een lesje geleerd.
Sommige wegen, die zelfs op de kaart staan, zijn niet afgemaakt en sommige zelfs niet geasfalteerd. Letterlijk modder met keien en rotsen waar je overheen moet rijden. Heb tijdens deze trip ook zeker niet altijd kunnen genieten, omdat ik te gefocust was niet dood te gaan haha. De eerste dag op de motor kreeg ik al een zere reet nae en uur en dacht toen al “hoe ga ik dit de rest van de roadtrip overleven”, maar met wat breaks was het eigenlijk nog best te doen. De trip ging door de bergen en vaak was het zo koud en mistig dat we maar 5 meter voor ons konden zien. We hebben regen gehad en waren helemaal doorweekt en koud. We waren niet echt goed voorbereid op dit weer qua kleding. De mensen hier spreken helemaal geen Engels, zelfs niet in de hotels. Dus vragen om de prijs en een kwamer was best moeilijk, maar ook best een uitdaging.
En dan wil je eten…dat is ook weer een missie hier. Ze eten hier in Vietnam echt van alles wat te eten valt..dus ook hond, geit en paard. Ik heb hier mijn eerste gebraden hondenkop op een markt gezien! Bij elke maaltijd hebben we gevraagd wat voor dier het was, want we wilden geen hond. Maar er word op alles ‘ja’ geschud, want die mensen spreken geen woord Engels, dus weet niet 100% zeker alles kip, pork of beef was…
Kippen liggen hier levend, vastgebonden op de kraampjes en varkentjes zitten opgepropt in een klein kooitje. Was best vreemd en zielig om dit te zien, maar deze mensen weten niet beter. En ik denk dat ik hier gezien heb, wat er thuis achter de schermen gebeurd.
De mensen hebben hier geen auto, alles maar dan ook echt alles gaat op de brommer of het nou groot of klein is. Zelf varkens werden achterop de brommer gebonden. Geen biggetjes, maar volwassen varkens. Palen, boomstammen ehn andere lange dingen worden achter de brommer vastbegonden en over de weg naar de juiste locatie gesleept. Ik kan je garanderen dat ze zelfs weten hoe je een Ikeakast achterop de brommer kunt vervoeren.
De kinderen helpen in de rijstvelden of met ander werk van jongs af aan en weten niet beter dan elke dag werken. Waterbuffalo’s worden hier uitgelaten, zoals wij met de paarden aan de wandel gaan. Noord Vietnam is zoo anders vergeleken met elk land wat ik tot nu toe heb gezien. Elkekeer dat wij door een klein dorpje reden werden we aangekeken en werd er naar ons gezwaaid alsof we beroemd zijn. De kinderen probeerden on seen High five teg even. Was in het begin best schattig, maar naar het einde van de trip werd het gewoon vermoeiend om naar iedereen te zwaaien. Zelfs volwassenen vonden me zo interessant dat ze me steeds probeerden aan te raken al was het mijn haar of gewoon mijn arm. Vrouwen met kinderen probeerden hun baby’s in mijn armen te duwen, omdat zed at blijkbaar erg special vinden. En ik als kinderfan moet daar natuurlijk niks van hebben en probeerde dit zo vaak mogelijk te vermijden. Alle Vietnamese mensen zijn wel erg grappig met comminuceren. Ze denken blijkbaar dat als ze gewoon Vietnamees praten of zelfs schreeuwen dat we ze dan wel begrijpen haha.

Nou klinkt alsof deze trip niet leuk was, maar ik heb er zeker wel van genoten en ben blij dit meegemaakt te hebben. Was wel erg blij weer terug te zijn in Hanoi city, waar de meeste mensen gewoon Engels spreken!
Ik hoop dat dit niet te lang was om te lezen en sommige stukken niet te heftig. En ik hoop dat ik ook een klein beetje een message doorgeef dat we zeker niet mogen klagen met de dingen thuis…al zijn het de kleine dingetjes!
De volgende bestemming is Laos en ik zal uiteraard na wat meer avontureren weer een blog achterlaten.
Adios Amigos!

Eind van mijn Australie trip

Beetje laat, maar hier mijn laatste Australie blog.
Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik mijn tasje heb ingepakt en naar Australie ben vertrokken met Ana Cristina. Wat gaat de tijd snel!
Na Nieuw Zeeland heb ik hier kerst en Oud en Nieuw geverd, wat best speciaal was. Kerstavond hebben we een aantal vrienden over e vloer gehad en hebben we een kerst bbq gehad. Eerste kerstdag hadden we regen! Jaja niet altijd zonneschijnhier. Maar we konden ons met zijn allen prima vermaken en hebben eigenlijk de hele dag in de keuken gestaan om een mega dinner voor te bereiden. het is niet hetzelfde zonder je familie, maar was wel blijdat ik kers heb kunnen vieren met een paar goede vrienden! Die avond heb ik ook mijn eerste ervaring gehad met lachgas. Wow dat was zoo grappig. Tweede kerstdag hebben we de regen ingeruild voor de zon en heb ik mijn eerstekerst gevierd op het strand in mijn bikini haha. Maar denk na deze ervaring dat ik toch een witte kerst zou kiezen in plaats van een zon kerst. Door de zonheb ik niet echt een kerstgevoel gehad, maar alsnog kan ik niet klagen.
Oud en Nieuw wilde ik graag vieren in Sydny en wilde ook graag het vuurwerk vanaf de brug zien. We hebben er dus ook alles aan gedaan om die brug te zien. Ongelovelijk hoeveel mensen er eigenlijk in Sydney zijn. Bijna alle goede plekken waren 'vol', dus zoveel mensen dat ze gewoon niet meer mensen binnen laten. Lief lachen en je wimpers in de strijd gooien werkte ook niet echt bij de politie. Duurde even, maar een beetje duwen en jezelf overal tusen wurmen had tot succes geleid. We konden de top van brug zien! En om 12u knalde de eerste vuurpijlen omhoog. Iedereen is enthousiast en juicht en het vuurwerk was echt prachtig! Nog een ding dat ik van mijn lijstje af kan vinken.
Na kerst en oud en nieuw is er eigenlijk vrij weinig gebeurd, erg druk met werk en heb zoveel mogelijk uren gewerkt om geld bij elkaar te sparen voor Azie.
Ana is 5 February vertrokken naar Nieuw Zeeland en mijn einde komt ook steeds dichterbij. Maar voordat ik vertrek naar Azie eerst nog de laatste roadtrip in Oz. John (Ana's vriend) en ik hebben een auto gehuurd om van Sydney naar Melbourne te rijden en vanuit Melbourne een stukje van de Great Ocaean road te rijden. Op 14-02-14 hebben we de auto opgehaald, ingepakt en zijn we begonnen aan de 9uur lange rit naar Melbourne. We kwamen 's avonds aan op een plek net voor Melbourne, waar we hebben overnacht. Volgende ochtend zijn we doorgereden en zijn wegelijk de Great Ocean Road opgegaan. Hebben een aantal stops gehad en zijn uiteindelijk dan bij de 12 Apostles terecht gekomen. Dit is waarvoor ik deze trip nogwlde doen voordat ik zou vertrekken. Wow wat is dit mooi! Uitzicht was niet 100% door de rook. Victora en South Australia hebben nu best veel branden dus veel rook overal. Maar het was nog steeds prachtig om te zien, vooral toen de zon doorkwam. Hierna zijn we doorgereden naar Loch Ard Gorge en ik denk dat ik deze plek eigenlijk wel wat mooier vind dan de 12 Apostles. Nog een paar foto's genomen hier en daar en toen was het tijd om weer terug te rijden richting Melbourne. De volgende ochtend had John me op het vliegveld afgezet en is hij terug gereden naar Sydney. Vandaag 16-02-14 is mijn laatst dag in Australie en vlieg over een paar uur naar Azie om daar een nieuw avontuur te beginnen.

Uiteraard houden mijn blogs hier nog niet op en zal ik jullie zo nu en dan opde hoogte houden over mijn trip door Azie.
G'daymates!! XXX

10-Day holiday in New Zealand

Tijd gaat zo onzettend snel, nu ik in Sydney een beetje ben gesetteld. Nog net geen huisje, boompje, beestje, maar zo voelt het wel al een beetje. Vandaag vrijdag 6-12-13 is het dan eindelijk zover om naar New Zealand, South Islandte vertrekken voor een 10 daagse vakantie. Beetje een vakantie tijdens een vakantie...Tasje was al ingepakt,maar zoals altijd alles nog 1000x checken voordat je weggaat. Voor het eerst naar Nieuw Zeeland en voor het eerst een vakantie met een jongen! Meneer David Cape gaat me op deze vakantie vergezellen haha. Tijd om naar het vliegveld te vertrekken. Had al mijn spullen al 1000x nagechecht, maar toch nog een laatste keer checken of ik ECHT niks vergeet. En dan alsnog in de bus zitten met het gevoel dat je iets bent vergeten..
Aangekomen op het vliegveld kon ik gelijk inchecken. Cape heeft een ander vlietuig, omdat ik alles al had geboekt. Gedag gezegd en 'ik zie je wel in Nieuw Zeeland'.

Ik vloog met Quantas en dat was best een luxe vliegtuig moet ik het zelf zeggen. Het was maar een vlucht van 3 uur, maar ik kreeg wel dinner. 'wat wil je erbij drinken? Nou doe maar een wijntje' haha. Filmpje erbij, perfect!
Ik had donderdag contact gehad met een getrouwd stel in Christchurch om daar te gaancouchsurfen. Dat is best een ding hierzo en er is zelfs een website voor waar mensen hun huis aanbieden voor backpackers om daar een nacht of een aantal nachtjes te blijven slapen. Couchsurfen is een charity ding, dus je hoef niet te betalen, zoals in een hostel. En omdat Cape en ik 's nachts zouden landen, en voor de ervaring natuurlijk, besloten we couchsurfen een keer te proberen. Contact gehad met Dave en hij bood zelfs aan om ons van het vlieveld op te halen. Toppers!!
Alhoewel de vlucht best te doen was, was ik toch ook wel blij om weer met mijn voetjes op de grond te staan. En dan moet je door de douane heen...2 woorden 9 letters...DUURT LANG!!!!!! Gatver wat een lange rij. En uiteraard is het weer typisch Diedje om in de verkeerde rij te staan. Maar dat besefte ik gelukkig snel genoeg dus hopte ik over in de andere rij. Zag dat Cape er al doorheen was en na 10 jaar kreeg ook ik mijn stempeltje in mijn paspoort en heb ik mijn eerste stapjes in Nieuw Zeeland gezet.
Dus toen dacht ik, nou gauw tasje ophalen en op zoek naar Dave. Maar dat ging niet zoals het in gedachte was. Ik dacht dat Australie streng was, maar Nieuw Zeeland kan er ook zeker wel wat van! Eerst een rij voor douane, vervolgens in een nieuwe een rij omdat Cape een beetje aarde onder zijn schoen had en dat moest natuurlijk gecontroleerd worden. Ik zei tegen Cape dat hij moest zeggen dat het hondenpoep was toen die man zijn schoen grondig aan het bekijken was. Maar de schoen was clean en mocht ook mee in Nieuw Zeeland. Dan denk je het gehad te hebben en eindelijk de deur uit te lopen. Fout! Volgend onderdeel van security om echt zeker te weten dat je geen crimineel bent en dingen mee smokkeld, werd mijn tas weer gescand! Ondertussen zaten mijn10 dagen erop haha. Geland om 00.00 en liepen de deur uit om 1.30! En dan nu eindelijk op zoek naar Dave..ik dacht dat ik hem herkende, maar was niet zeker. En de man liep ook niet naar mij toe. Dus toch voor de zekerheid maar zijn profielfoto bekeken en het was inderdaad degene die ik in gedachte had. Hij hd precis hetzelfde bij ons, wist niet zeer of wij het waren haha. Maargoed tassen in de auto gedumpt en zo zit je met een vreemd persoon in de auto naar zijn huis. "Ga nooit met vreemden mee' dat is wat je ouders alijd zeggen. Sorry pa en ma!
Was blij dat ik eindeljknar bed kon..naja matrasje op de grond. Maar dat kon ik zeker wel waarderen haha. Voordat wenaarbed gingen, hadden we ook nog zijn zoon ontmoet. Zo vriendelijk ook! Maar ik kon mijn ogen amper open houden en was mar naar bed gegaan.

Volgende morgen moesten we een huur auto regelen om onze road trip te kunnen doen. Dat ging toch niet zo makkelijk als gedacht, omdat er niet zoveel auto's beschikbaar meer waren. Uiteindelijk toch een aanvraag kunnen doen op een huurauto en toen heeft Jo (Dave zij vrouw) ons naar Container City in Christchurch gebracht.
even stukje geschiedenis..jaja ik leer ook nog wat:
Christchurch heeft in 2011 een hele zware aardbeving gehad. Zo zwaar dat de hele stad er aardig van in een puinhoop ligt. Huizen gekrakt, verzakt en ingestort. Kerken die nog maar voor de helft staan en nieuwe wegendie alweer gescheurd en verzakt of opgehoogd zijn. Omdat de hele stad zo verwoest was en ook het winkelcentrum eronder had geleden, hadden ze een tijdelijk nieuwe en goedkope oplossing en dat is Container City. Basically alle shops zijn grote schipcontainers. Om de stad ecoomisch draaiende te houden was dit de perfecte manier en wat ziet Container City er gaaf uit! Ze zijn maar 2 jaar verder en ook de mensen die in Christchurch zijn gebleven zien er nog steeds gelukkig uit. Nou is er buiten dit gedeelte van de stad niet veel bijzonders in Christhurch, maar ik vond Container City wel echt een indrukwekkend 'project'.
Kregen we een berichtje van de autodealer dat ze geen auto beschikbaar hadden! Dat werd een probleempje, want we wilde morgen ochtend aan onze road trip beinnen. Als dit gedoe met die autos door blijft aan ziten we 10 dagen in Christchurch. Maar snel naar het huis gegaan om een auto te regelen. Waren we nog verdwaald ook haha.Waren bijna bij ht hui en hadden menen gevaagd waar we heen moesten, werde we weer terug gestuurd en hebben we uiteindelijk de kortste omweg gelopen. Maar we hebben de omgeving wel goed gezien nu. Thuis stond er al eten klaar. Daar hadden we niet op gerekend, maar altijd fijne zaken dit. Kreeg ik er ook weer een wijnje bij, wat is couchsurfen toch leuk. Snel op internet een auto geregeld en gelukkig haden we nu wel een bevestiging gekregen dat we morgen ochtend de auto op kunnen halen. Had deze avond aardig wat wijnjes erin en Cape was aan de bier. Leuk avondje, maar toch tijd om on bed weer op te zoeken. Morgen ochtendvroeg eruit en dan gaat onze trip eindelijk beginnen.

Dave was zo vriendelijk geweest om ons wat kaarten en tips te geven waar heen te gaan en wat te doen. Maar Cape en ik hadden al een beetje gepland, maar nieuwe tips en ideeen zijn altijd welkom. Had hij ons ook nog naar d autodealer gebracht en hadden gelijk afgesproken dat we 15 dec weer terug zijn, omdat we de auto ook weer terug moesten brengen. papieren voor de auto getekend en off we go!!!
Het plan was naar Dunedin te gaan en daarna nar Naseby vooreen potje curling. Nou hadden we onderweg toch maar besloten om Dave zijn advies te volgen en naar Lake Tekapo te rijden en via die route door te rijde naar Queenstown. We gingen van zonnig weer over in regen maar dat maakte de omgeving zeker niet minder mooi. Koffiebreak halverwege en vaak gestopt voor foto's en we waren na een hele dag rijden eindelijk aagekomen in Quenstown. Omdat we een tour hadden geboekt voor de volgende dag in Milford Sounds, van Quenstown maar van korte duur en zijn we door gereden naar Milford Sounds. Na d tour gaan we toch weer terug naar Queenstown, maar hebben toc even snel de sta bekeken en we waren allebei zo enthousiast over Queenstown dat we al niet konden wachten om hier een paar dagen te blijven. De weg naar Milfors Sounds hebben we in het donker gereden en dat was wel grappig. Want ' nachts komende possums uit hun schulpje. Nouja grappig is niet helemaal het goede woord, want de possums renden ook gewoon over de weg en we hadden al een aantal aangereden possums gezien. Maar goed uit kijken en ze zijn ook echt niet bang, we konden gewoon naast ze stoppen en ze goed bekijken! We hadden een parkeerplaats gevondet met toiletten en vonden dat weleen goede plek om te slapen. Ja mensen in de auto slapen! Dave had ons wa dekens mee gegeven..stoeltje achterover, in mijndekentje genesteld en lekker slapen. Dat lekke ging me niet helemaal goed af, maargoed..that's the life of a backpacker haha. Laatste half uurtje verder gereden naar Milford Sounds en daar aangekomen hadden we ons even opgefrist in de toiletten bij de haven en onze telefoons en camera opgeladen in de bar en moesten we nog even wachten tot we de boot op konden. En toen onden we eindelijk aan boord! Ik was zo excited en hoopte dat ik dolfijntjes, zeehondjes en pinguintjen zou zien. Milford Sounds is zoo mooi, watervallen enhoge bergen om ons heen. Bij een van de watervallen, gingen ze expres zo dichtbij met de boot dat ze met glaasjes het water op vingen en we dit water konden proeven. Het is zo schoon en gezuivrd t het gewoon drinkbaar is. Nou is water gewoon water voor mij, maar was dat was wel een lekker koud glaasje water en werd aardig gewaardeerd. Verder gevaren en toen hebbenwe eindelijk wilde zeehondjes gespot. Waren er nog aardig wat ook en we konden zo dichtbij komen met de boot dat we leuke fotootjs konden maken. Verderop werden er pinguins gespot. Werd ons veteld dat dit eg bijzonder is, ten eerste omdat het niet het seizoen wasom ze te zien en ten tweede ze zijn bedreigd. Dus was leuk om dit te zien. Verder gen dolfijntjes gezien, maar hebben zoveel andere mooie dingen gezien dat dat niet uitmaakt. De laatste attractie van de boot was een grote waterval waar w weer zo dichtbij kwamen, dat de mensen die buiten stonden helemaal doorweekt waren. Dat moest Cape natuurlijk ook probeen en ik had dit lekker droogvan binnen inde boot bekeken haha. Weer terug aan land waren we de auto in gestapt en terug gereden naar Queenstown. We hadden destad eerst even bekeken met de auto en toen wat eten gehaald. Queenstown is like a skiresort, alleen is het nu zomer. Maarnog steeds zo gaaf. Cape had iets op internet gelezen over Fear Factory. Dit is een Haunted House en de tent is pas 6 maanden open en blijkbaarhebben over 1500 mensen de 20 min de je in het huis bent niet gehaald. 'Nou kom maar op!' Zei ik met knikkende knietjes. Een foto voordat we naar binnen gingen en toen we groen licht kregen, openden we de deur. Het is letterlijk pikkedonker daar, je moet in een rijtje lopenen elkaar blijven vasthouden anders verdwaal je. Degene die voorop loopt moet de gedurende 20 min zijn handen voor zich uit houden, zdat je niet tegen ee muur op botst. Hoeweet je dan waar je heen gaat. Nou het enige wat je dus ziet, zijn kleine rode lichtjes en die wijzen je pad linkt heel easy nu, maar ondertussen zitten er dus mensen in dat huis die jede stuipen op het lijf jagen.En hier zijn ze allowed om je dus aan te raken.In nog geen 2sec dat ik binnen was,scheet ik al 300 kleuren (als er zoveel keuren zijn) en zat ik al praktisch bij Cape op zijn rug toen iemand in mijn nek kriebelde. Dit gaat dus zo'n 20 min door: aanraken, benen vastpakken, in je oren fluisteren ofze staan gewoon ineens voor je neus zodra er een fltsend licht aangaat(geschminkt en wel). Voor de mensen die bijna ee hartaanval krijgen en eruit willen, dat kan maar dan moet je dus het magische woord zeggen "Chicken". Eindelijk waren we bij de uitgang en konden we onze foto's bekijkn. Zo grappig, maa niet gekocht. Kreeg de startfoto nog gratisch en voor nietsch haha zo lief. Na dit enge gedoe door de stad gelopen om mijn hartritme weer normaal te krijgen. Naar een Ierse muzikant geluisterd en moesten we een plekje zoeken om in de auto te kunnen slapen. Waren we ergens naar the top of the hill gereden met een ontzettend mooi view over de stad, perfect!

Next morning waren we vroeg wakker en zouden we naar de de Skyline en Luge doen. De Skylineis een gondel die je naar de top van de berg breng en je een uitziht hebt over Queenstown. Nou ben ik niet zo'n schijterd met gondels, maar deze gaat wel erg steil omhoog hoor! We waren nog een beetje te vroeg voor de Luge (dat is een soort rodelbaan,/kartbaan/mariokart) dat we nog even wt foto's van het uitzicht konden maken. Om 10 uur ging de baan open, helpmjes op en met een klein skiliftje nog iets verder omhoog om dan met de Luge naar beneden te karten. We hadden twee rondes, de eerste is om even in te komen en de tweede is dan wat spannender. Wat heb ik gelachen, leek net of ik in mariokart zat. Miste me bananenschillen om Cape van de baan te krijgen. Hadden we ook hier weer mazzel met de foto's. Ik vond onze skilift foto zo leuk, maar dat mocht niet op internet, omdat Cape weer zo nodig een beetje sekistisch moet doen. Maar we mochten ereen foto van maken als we een andere foto zuden kopen. Doen! Weer met de gondel naar benden, supermarktje in om een lunch te halen en de weg gevolgd naar Glenorchy. Dit is een plaatsje waar wat scenes van Lord of the Rings is opgenomen en vandaag ga ik na een jaar eindelijk weer paardrijden. En waar kan je dat beter doen dan hier. Was wel redelijk aan de prijs, maar wat was dit weer fijn! Hadden door riviertjes gereden en tusen de bergen. Wat was dit een moierit. gelukkig ook maar, want de paarden waren zo gewend aan deze route dt d automatishe piloot aan stond en ik gewon met twee handen de camera kon vathouden en praktisch achterstevoren op dat paard kon zitten. En dan was dit een van de gevoeligere paarden die een ervaren rijden nodig heeft haha. Thanks Ben voor deze ervaring.
Van paardrijden had ik ardi honger gekregen en het was ook alweer etenstijd, dus back in Queenstown waren we naar Fergburger gegaan. Fergburger is de bekende burgershop in Queenstown en ik maak geen grapje, maar om 5uur smiddag staat er al een rij voor een burger! Burgertje besteld, 15 min wachten en toen konden ook wij onze eerste Fergburger proeven. En ik snap nu waarom de mensen in de rij staan voor deze bugers. Wat zijn deze burgers lekker!! Macdonalds kan hiervan leren. Vers sla, tomaatjes, avocado, uien, vlee is perfect gebaken,Fergsaus en weet ik veel wat er nog meer op zit. En ze zijn bijna zo groot als je gezicht. Cape is net een vuilnisbak, maar zelfs hij kon dat ding niet op. de volgende dag as een beetje chaotisch dag. We wilden nog een tour doen, iets als mountainbiken ofzo, maar alles is zo duur. Toen zagen we een aanbieding voor the shotover jetboat wat volgens tripadvisor heel goed is. Dus die wilden we boeken voor de middag, maar de aanbieding was voor earlybirds. Naja dan maar gboekt voor de volgende dag. Nou klink dit niet als een chaotische dag, maar we kwamen er dus achter dat de Canadian visas voor mensen van Uk morgen released worden. Cape had dit net verwacht en moest dus van alles regelen en doen.Dus heel veel spannends hadden we die dag niet gedaan. 's Avonds gingen we wat drankjes doen, omdat wegratis drankjes vochers hadden gkregen ton we de jetboat hadden geboekt. Dus de avond eindigde in een beetje te dronken en een latertje. Dat was een minder leuk gevoel de volgende dag, want we moesten dus o 8uur in de ochtend al klaar staan voor de jetboat. Maar dit was een goede hangver cure. De shotover jetboat is een soort speedboat diezo hard kan,veel te dicht langs de rotsendrift, dat je denkt dat jeelk moment tegen die rots opknalt,en een360graden spin kan maken. Gelukkig gaven ze ons daar een (veelte goot voormijnnatuurlijk) regenjas en een reddingsvest geven.Het vest was just in case, maar die regenjas kwam wel goed van pas, want je word aardg nat.
Na dee hangover cure waren we weer terug gegaa naar de stad en vond ik he wel tijd om weer door te aan naar de volgende stad. Onze bestemming: Wanaka. Ik had weer via couchsurfing een adres gevonden waar we voor een nachtje konden blijven. Ook deze route was weer zo gaaf om te rijden e ons hoogste punt was ong 1076m hoog. 's Middags waren we aangkomn bij Simon en stond ook hier het eten al klaar. Ze waren wezen bbqen en er was meer dan genoeg. Dit waren jongere gasten, dus dat was natuurlijk gekkigheid in de avond en weer een beetje teveel drank. We waren niet uitgeaan, want dat bed riep mij al na een paar avonden in de auto slapen. Sliep al voordat ik dat bed aanraakte haha. Volgende morgen stonden we op met een ontzettend mooi uitzicht en befeste ik dat we weer geluk hebben gehad waar we waren beland. Huis was prachtig, zwembad in de tuin en uitzicht op de bergen. Mag niet klagen. Had hij ons uitgenodigd om mee te gaan mountainbiken, dus daar ging ik dan hoor. Nou daar ben ik dus geen ter in, dat is even totaal wat anders dan die vlakke fietspaden in Nederland. Onze eerste heuvel omhoog was zo steil dat dit met de mountainbike onmogelijk was en we omhoog moesten lopen. Eindelijk boven aangekomen, kon ik gelijk aan het zuurstof. Gelukkig ging de rest downhill haha. De boys gingen een tweede ronde, maar ik vond het wel prima zo en had heerlijk in het zonnetje gewacht.
Na mountainbiken waren we nog even wezen relaxen in het zwembad en hebben Cape en ik onze spulle gepakt om door te rijden. Dave had ons geadviseerd om the Arthur's Pass te rijden en aangezien we niet zoveel tijd mee hadden, vonden we dat wel een goed idee. Dit had ik gereden en wat was dit kcke om te rijden. Hadden we onderweg een pauze om wat te eten. Werd er met borden aangegeven 'Dont feedthe Kea'. Dit zijn bruine, lelijk papegaaien en erg bijdehand. Nou was Cape weer eigenwijs en die gooit sukje brood naar buiten. Eerst was het er 1, toen waren het er twee en toen waren het er ineens 4, zaten ze zelfs op de auto en probeerde via het raam naar binnen te klimmen. Daarom dus, voer ze niet! Snel maar weggereden oordat z echt in de auto zitten en zijn we doorgereden naar Kaikora. Daar hebben we met zeehonden gezwommen. Dat was zoo gaaf, ze kwamen zo dichbij en ze waren zo nieuwschierig. Er waren denk ik 4 of 5 wilde zeehonden in het water. Deze tour was 2,5 uur en vanaf het moment dat we in het water waren tothet moment dat we terug moesten, hebben we de zeehonden om ons heen gehad. Denk een van mijn beste ervaringen die ik heb meegemaakt.

En toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Christchurch en de auto terug te brengen. Gelukkig konden we ook weer terecht bij Dave. Hebben we ze een up to date gegeven over onze travels en de volgende dag was de dagom terug te vliegen naar Sydney. En was mijn 10 daagse vakantie Nieuw Zeeland weer voorbij.
Maar wat heb ik genoten van Nieuw Zeeland en ik hoop dat ik jullie nu weer lekker jaloers heb gemaakt met mijn verhaal hahaha.

Talk to you next time when I'm in Asia!!!

Xxxxx

Cairns, Farmwork en East Coast

Ooh wat erg dat ik dit niet meer heb bijgehouden! Sorry guys!
Moest zelf even terug lezen waar ik was gebleven haha. Dus Cairns...
Ja wat even geweldige tijd heb ik hier gehad! Zoveel nieuwe en leuke mensen leren kennen. Had ook zeker niks te klagen over het werk, we verdienen wat extra centjes en het was gewoon so simpel werk. Heb hier in het hostel nog een Engelse jongen leren kennen, waar ik de laatste Maand best veel me omging. Maargoed, we kunnen niet voor altijd in Cairns blijven, dus het was tijd om verder te gaan met onze travels. Ana en ik hebben het vaak gehad over hoe en wat en kwamen uiteindelijk met het idee dat we nog een extra jaar nodig hebben om Australie te zien. Conclusie...Farmwork! Na 3 maanden Farmwork (88dagen) kan je een tweede work and holiday visa aanvragen. Nou was Farmwork vinden niet zo gemakkelijk, aangezien iedereen op hetzelfde moment precies hetzelfde dacht. Na weken lang zoeken en emailen, gaf ik de moed een beetje op. Toen was daar onze redding! Twee jongens die we hier hebben leren kennen (Ben en Toby) zaten op een farm in Mareeba en daar zochten ze nog meisjes. Ik gelijk gebeld en gelukkig konden we daar de next week terecht. Dat betekende wel dat we van iedereen binnenkort bedag moesten zeggen en dus ook van de Engelse jongen (David). Naja that's all part of traveling!
Onze laatste maandag avond hadden we een pubcrawl...Monday mission! Wat een afsluiter van Cairns! Al onze vrienden waren er en David was ook mee met de pubcrawl.
De volgende dag was DE dag. David had aangeboden ons naar de bus te brengen met de auto, dus dat gaf ons wat tijd om iedereen gedag te zeggen. Dat was natuurlijk janken geblazen en al helemaal toen ik bij de bus was en David gedag moest zeggen.
Mareeba is maar een uur van Cairns vandaan, dus er was altijd een mogelijkheid om in het weekend nog even terug te gaan naar Cairns.
Aangekomen op de farm was ik toch wel een beetje geschokt haha. In the middle of nowhere! 'Aaaahhhh hoe ga ik het hier uithouden', was mijn eerste gedachten. We waren beland op een zucchini farm van mr. Veni Falvo. Dus..... Met Ana afgesproken dat we het hier op zijn minst 6 weken moeten volhouden. Wat ons was verteld was dat we in een share house zouden zitten. Dat was dus even een ander verhaal. Omdat het huis vol was, hadden ze een grote tent neergezet, waar we dan 'tijdelijk' in zouden zitten. De eerste nachten waren hel! We lagen op stretchers, het was koud, hoofdpijn, rugpijn, missen iedereen van Cairns en ja genoeg redenen om dit inderdaad maar 6 weken vol te houden. Had nog steeds contact met David en bij had gelukkig werk gevonden in Tully. Dat is zo'n 2,5uur van Cairns vandaan. Dat betekent dat we elkaar af en toe in het weekend kunneno zien! Nou zal ik in het kort uitleggen wat ik allemaal op de farm moest doen. Om 6.30/7u ging mijn wekkertje, omdat we om 7.30 moesten beginnen. We begonnen met het plukken van squash. Had hier nog nooit van gehoord en Als jullie het ook niet weten, google het dan maar haha. Dit duurde ongeveer 2uur (ligt eraan met hoeveel man je bent) en dan moesten we ze in de truck laden en naar de shed brengen. Een kwartiertje pauze om schone kleren aan te trekken en weer terug naar de shed om ze in dozen te doen. Dat gaat helemaal volgens regels en dus niet gewoon squash in de box smijten. Moet volgens een bepaald patroon en gewicht. De doos moet er 'mooi' uitzien. Dan zijn we nog niet klaar, want het is een zucchini farm. De jongens plukten zucchini en wanneer dat naar de shed was gebracht, moest ook dat ingepakt worden. Ander soort doos, ander gewicht en een ander patroon! Zucchini duurde vaak de hele dag en we konden stoppen om 5uur. Na werk beetje relaxen en dan konden we koken. En dit dan 3 maanden lang! Eerste weken waren best zwaar en Kirsty (farmers wife) was een enormous bitch naar mij en Ana, maar ik Ben Diede niet als ik opgeef. Dacht het niet dat ik me weg laat pesten! Ana was er wel klaar mee en die had an 4weken de handdoek in de ring gegooit. Kirsty was uiteindelijk ook niet lang op de farm, omdat ze het nodig vond om met een van de jongens vreemd te gaan. En ze was natuurlijk betrapt. Dag Kirsty!! Nog geen dag later kon ik gelukkig het huis in, want Kirsty liet me niet in het huis slapen. Dus ik heb 4 weken in die tent geslapen, terwijl er gewoon een bed vrij was. Nu ik dacht dat alles makkelijker zou worden, vond Veni het nodig om met me te flirten. Gatverdamme! Hij had bepaalde opmerkingen gemaakt die gewoon te walgelijk zijn voor woorden. En ik durfde niks terug te zeggen, omdat hij wel mijn second year visa aftekend. Gewoon niet reageren en door gaan met werk. Gelukkig heb ik mijn second year visa binnen zonder dat ik Veni zijn arm eraf hoefde te hakken haha. Trots op mezelf dat ik dit heb gedaan! En ik heb hele leuke nieuwe mensen leren kennen.
Had besloten om met 2 Ierse meisjes de east coast te doen, omdat Ana Farmwork had gevonden in de buurt van Brisbane. De meiden waren een week later begonnen dan mij, dus was ik voor 5 dagen naar Tully gegaan om nog even wat tijd met David door te brengen. Tully is niet groot, binnen een half uur heb je het wel gezien. Mijn laatste twee dagen in Tully kon ik met David op de banana farm werken. En extra centjes zijn altijd welkom! Mijn taak was om de babyboompjes met kerosine te doden, zodat de mother tree meer voedingstoffen krijgt. Simpeler kan je het niet bedenken. Op een vrijdag avond had David me weer terug gebracht naar Cairns, omdat de meiden en ik the Great Barrier Reef gingen doen. Zaterdagochtend weer afscheid van David moeten nemen en was ik naar de haven gelopen , waar ik met de meiden had afgesproken. Dag 1 van onze east coast trip!
Great Barrier Reef was weer gaaf, zoals vorige keer en heb nemo ook weer gezien. Saturday night party in Cairns en Zondag was onze laatste dag in Cairns, onze bus vertrok in de avond naar Townsville. Wat raar om gedag te zeggen teen Cairns! Ik heb hier zo lang gezeten en zoveel mensen leren kennen! Maar tegelijkertijd had ik ook zoveel zin om de east coast te gaan doen.
In de avond naar the greyhound en ingestapt om onze reis te vervolgen naar Townsville! Overnachting in de bus...erg comfortabel..en heel vroeg in de contend aangeboden in Townsville. Daar konden we gelukkig de ferry pakken naar magnetic island. Best een cool island, waar we twee dagen hebben gezeten, en die twee dagen ook wel meer dan voldoende waren. Waren hier nog naar een koala sanctuary geweest, waar ik een croc en een slang heb vastgehouden!
Next destination was Airlie Beach! Daar had ik zoveel zin in, omdat we hier de boot naar the whitsundays zouden pakken. Vorige keer dat Ana en ik hier waren was het gecancled dus ik verheugde me er echt op! Onze boot was Avatar, een catamaran voor 26 mensen. Twee nachten op een boot, nieuwe ervaring haha. Heb zo Mooie dinger gezien en the Whitsunday is zo ongelovelijk mooi! Het zand is zo wit en fijn, dat je je tanden ermee kan poetsen en je huid kan scrubben. Terug in Airlie hadden we nog een nacht en die avond ginger we natuurlijk weer feesten. Volgende dag hadden we de bus naar Hervey Bay en daar hadden we de ferry naar Fraser Island. Fraser Island is het grootste zandeiland en heel veel zand dus ja...dat zit dus ook overal! We gingen hier met 4x4 auto's rondrijden. Zo gaaf! Langs het strand en over zandwegen gereden, die zo hobbelig zijn, dat je je hoofd aan het dak stoot,als je je niet goed vasthoud. Ik heb zelf ook nog gereden op het strand! Fraser staat bekend om de dingos, Wilde honden. We hebben er maar 1 gezien haha. En hij staat op de photo! Ook nog walvissen kunnen spotten, dus al met al was ook Fraser een geslaagde tour! Enige minpuntje was dat de tenten niet waterdicht waren en ik dus in de auto heb geslapen. En op de camping was geen toilet! Jaja bush plassen.
Next stop was Brisbane, daar waren we twee nachten. Niet veel over te zeggen...stad=feesten en zuipen. Ooh ja ik Ben hier voor het eerst in mijn leven geprikt door een bij! Heb 3 maanden squash geplukt, waar de bijen om je oren vliegen en ik word geprik als ik lekker lit te bronzen aan de lagoon.
Zondagavond vertrok onze vlucht naar Sydney en betekent dit het einde van onze east coast travels! Wat een legendarische tijd heb ik gehad, maar het is tijd om weer terug te gaan naar real life en wat centjes te gaan verdienen. Naja nou zeg ik wel real life..I'm still living the fucking dream!!!!!

Bye bye XXXXx

Up to date from Cairns

Hi guys!

Al lang geen blog meer bijgehouden, dus bij deze is het weer tijd voor een up to date uit het heerlijk, warme Cairns. We waren aangekomen op een woensdagvond en hadden op onze planning staan om in hier te blijven tot eind maart. We wilden dan langzaam naar beneden reizen en wat farmwork doen in exchange voor accommodation and food. Dus we hebben hier in Cairns een aantal dagen gehad dat we de hele dag op de computer hebben gezeten om iets te vinden. Een aantal emails de deur uit gestuurd en afwachten maar. Ondertussen hadden we al heel wat mensen leren kennen waar we het echt heel gezellig mee hebben gehad. Wat local people ontmoet, die ons mee hebben genomen naar waterfalls en lake waar we in gezwommen hebben. Die dag had ik voor het eerst kangeroo gegeten en wat heeft skippy me goed gesmaakt! Maar op die emails hadden we na een aantal dagen nog steeds reactie en we hebben het hier zo leuk gehad in de twee weken dat we eigenlijk wel heel graag langer in Cairns wilden blijven...de rest van April eigenlijk. Maar dan moesten we wel werk vinden in ruil voor accommodatie. Dus daar gingen we dan hoor.. de blaren op mijn voeten gelopen, oververhit, te weinig drinken meegenomen natuurlijk..hotels restaurants van alles afgelopen, maar nergens iets kunnen vinden. Ik had een backpackerhostel een email gestuurd die misschien wat voor ons had. Dus die hebben we nog geprobeerd te zoeken. Ik denk dat we deze dag heel Cairns te voet hebben verkent, maar het hostel hebben we niet kunnen vinden. Eindvan de dag waren we er zo klaar mee dat we geirriteerd maar naar het zwembad zijn gegaan om een overheerlijke duik te nemen. Dat was echt het beste idee ever, jeetje wat was het heet. Het water om me heen kookte nog net niet. Na deze overheerlijke afkoeling, maar weer een email de deur uit gestuurd naar het hostel Nomads dat we het niet konden vinden.
De dag erna kreeg ik een email terug dat het niet zo groot probleem was, omdat degene die over werk gaat toch niet aanwezig was die dag. Alle moeite dus voor niks haha. Maar we weten nu bijna alles wel te vinden in Cairns! Afspraak gemaakt voor maandag. Maandag uiteindelijk bij Nomads aangekomen. Jaja we hadden hem gevonden dankzij Darren en Jon (local people). Ze maakte ons die dag de gelukkigste meisjes in cairns, omdat we allebei de housekeeping in konden in exchange for dinner and accommodation, van 9-12u!!!!! Dat moest die avond natuurlijk gevierd worden met een feestje in Woolshed. Dat is een van de leukste feesttenten in cairns. De dag erna konden we al aan de slag, dus onze maand april was helemaal geregeld en wij konden hier lekker in het heerlijke, warme Carins blijven.
Ik heb deze maand voor het eerst in mijn leven uit een vliegtuig gesprongen! Een paar meiden van Travel Active waren ook in Cairns, hebben we met zn allen een auto gehuurd en zijn we naar wat watervallen gereden, bbq einde van de dag..wij mogen hierr niet klagen!
Verder gebeurd er niet heel veel spannends hier dan werk, zonnen, zwemmen en elke dag uitgaan. Behalve maandag dan..dat is onze rustdag haha. Eigenlijk hebben we het hier zo fijn dat we er over na hebben gedacht om misschien toch onze 'vakantie' te verlengen met een aantal maandjes. Goed besproken of dit wel of niet mogelijk is, maar we zitten hier praktisch gratis dus waarom niet. Contact gehad met thuis en dat was allemaal prima, dus bij deze laten we het iedereen weten dat we onze vakantie verlengen!! En nog meer goed nieuws, we hebben sinds vadaag ook een baantje bij het hostel aangeboden gekregen!!! Mijn dag kan niet meer stuk. We werken in het weekend een paar uur etra en die extra uurtjes worden we lekker uitbetaald, $18Dollar per uur. Dat zijn wel andere lonen dan in Nederland.
Wanneer we thuis komen is nu al helemaal niet zeker meer. We dachten eerst aan Oktober, maar aangezien we nu een baatje hebben willen we misschien toch ons jaar gaan afmaken. Niks is zeker, maar ik hou jullie op de hoogte!

Dit is mijn langste verhaal tot nu toe en ik wil jullie niet vervelen met al mijn leuke, spannende verhalen over hoe leuk en warm het hier wel niet is. Ik ben denk ik de helft vergeten nog in mijn blog te zetten, maar dat komt dan nog wel.

Keep u guys posted!! Xxx

Cairns

Na weer een ontzettend lange rit, bus dit keer, zijn we dan eindelijk in Cairns aangekomen. Eerste indruk...denk wel een van de beste plaatsen waar we tot nu toe zijn geweest! Ons hostel zit ook lekker centraal, dus het is rollen en we zijn bij een supermarkt en alle uitgaansgelegenheden zitten ook om de hoek. Woensdagavond 20-03 kwamen we hier aan en zijn die avond heerlijk op tijd ons bedje in gedoken. Donderdag wel wat regen gehad (nog steedsdik 30graden) dus hebben we Cairns kunnen verkennen. Mensen zijn hier hier erg gezellig en vooral 'no worries'! Wat een heerlijke stad dit. Vanaf donderdagavond waren we wel in elke club te vinden. De mannen hier zijn ook zo aardig naar ons. Je hoeft ze alleen maar aan te kijken en je krijgt al een drankje aangeboden en dat is niet heel vervelend aangezien de drankjes hier niet heel goedkoop zijn. We hebben heir wat local people ontmoet waar we vrijdag mee gaan eten en zaterdag nemen ze ons mee naar een van de regenwouden. We zijn afgelopen zaterdag met de Down Under reef cruise naar het GReat Barrier Reef gegaan. Daar heb ik een intro dive gedaan voor ongeveer een half uur. Wat was dit gaaf! We hadden geen zon, maar alsnog was het reef prachtig om te zien! Daarna nog even gesnorkeld en heb ik nog een haai gezien. Was niet zo heel grote haai gelukkig, en nemo hebben we nog gespot. Dus na een bewolkte dag toch nog verbrand terug gegaan.
Verder heb ik nog een skydive staan die me deze week nog staat te wachten. Toen ik hem boekte zei ik, doe maar snel want anders ga ik hem cancelen. Dus ik word morgen om 7uur in de ochtend al opgehaald. No turning back dus. Verder blijven we hier de rest van de week. We zijn druk bezig met het zoeken voor wat werk, zodat we wat langer in Cairns kunnen blijven.
That's it again!

Alweer een maandje weg

Gister was de dag dat we alweer een maand weg zijn van thuis. Wat gaat de tijd toch snel. Ik dacht dat de eerste dagen de langste ever waren, maar wat is het eigenlijk snel gegaan. Dus nog maar even een up to date, omdat mijn laatste berichtje alweer zo lang geleden is. We zijn in de tussentijd bij Newcastle en Byronbay geweest. Newcastle hebben we weer mooie stapavondjes beleefd, maar verder was er niet heel veel te zien. In Byronbay hebben we voor het eerst wilde dolfijntjes gespot! Ik was zoo gelukkig. We hebben er denk ik wel een uur naar gekeken en we vonden het zo speciaal dat we het iedereen wilden vertellen. Anderen mensen die voorbij liepen, keken ons aan of we achterlijk waren haha. Blijkbaar was het voor die mensen heel normaal om dolfijnen te zien. Twee nachten in Byronbay en door naar Brisbane. Ik wilde zeker niet langer bijven in Byron, want het hostel was echt zo smerig! Gelukkig hadden we in Brisbane een heerlijk, schoon hotel. We hebben weer contact gehad met iemand uit Den haag, die hier met de auto rondreist. Hij wilde graag benzine splitten en wij voor ons scheelde dat ook veel geld. Dus van Brisbane naar Airlie Beach zouden we met de auto gaan. Eerste stop was in Rainbow beach. Ook daar gelukkig een schoon hostel, waar eind van de middag aankwamen. Nog even de zee in voor verkoeling, want wat was het weer warm vandaag! In de avond wilden we voor zonsondergang naar een sand dune gaan, maar we waren iets te laat dus hadde hem weer gemist. Kan ons alleen weer overkomen. Dus de volgende ochtend om 5uur opgestaan met Harold om de zonsopgang te zien! Deze keer is het ons wel gelukt en heb ik heel wat mooie foto's kunnen maken. Ontbijdje om half 8 en om 9 uur weer de auto in voor een lange rit naar Rockhampton/Emus beach. Wat een spectaculaire autorit. Zo veel mooie dingen gezien. Foto's moet ik snel nog maar even op de site plaatsen. Eind van de middag waren we aangekomen bij het hotel in emus beach. Waren kapot van de reis, dus een heerlijk lange douche genomen en lekker slapen. Wat uiteindelijk niet zo lekker was als ik hoopte. Paar keer wakker geworden door allerlei geluiden. Volgende ochtend brak de auto in om 9uur en vertrokken naar Airlie beach. We zouden dinsdag een tour naar de Whistsunday's doen, maar vanwege het weer is dit gecanceled. Zo erg was het bij het hostel niet, maar blijkbaar bij de stranden dat het toch te heftig was voor de boot. Dus heerlijk een middag lekker bijkomen.

Nou dit was de up to date weer. Foto's komen snel. Dan kan ik jullie lekker jaloers maken met de mooie dingen die we al gezien hebben!

So far

Dus de plannig is al heel wat geweizigd. Het plan was om na een week of 2 Sydney te verlaten, omdat het hartstikke duur is. Maar door een weekje surfcamp zitten we er nu dus alweer 3 weken haha. Eerste weken hebben we lekker bij kunnen komen, beetje wezen stappen enzo.
Tweede week hadden we 5 dagen surfcamp. Wat was dat gaaf! nooit gedacht dat ik het zo leuk zou vinden. Er was slecht weer voorspelt voor de hele week, dus dat was het enige waar Ana en ik een beetje tegenop zaten. Maar de eerste dag dat we naar surfcamp gingen, scheen het zonnetje al lekker. Korte broek, tshirtje en slippers and off we go! We werden bij het hostel opgehaald door een grote bus. Tassen in de bus geladen en daar gingen we. Op naar Seven mile Beach, Zuid-Sydney. Onderweg heb ik van het mooie uitzicht genoten!
Op de plek aangekomen, kregen we al snel een uitleg en werden we in de kamers ingedeeld.
Daarna hebben we lekker geluncht en toen zijn we wetsuits gaan passen. Wat een dingen, als iets er NIET charmant uitziet, zijn dat die dingen wel. Toen met z'n allen naar het strand gegaan en werden we in kleinere groepen gedeeld en hebben we onze instructor ontmoet. Nee ik had geen typische surfdude, maar een surfchick. Eerste les was het me al gelukt om te staan. Ooh wat heb ik genoten van de surflessen. Ook echt heel mooi weer gehad, waar we eigenlijk wel blij mee waren. Dag twee was ik al lekker verbrand in mijn gezicht. Vanaf woensdag werd het weer wat minder goed en donderdag hebben we een flinke regenbui over ons heen gekregen. Vrijdag werd de regen al iets minder, maar was de wind erg sterk. Hierdoor waren de golven ook erg hoog en woest. We mochten voor onszelf beslissen of we wel of niet wilden gaan surfen in die golven.
Ik wilde graag heelhuids naar huis, dus ik had het er niet op gewaagd. lekke rmijn tas ingepakt, nog even een douche, voordat er weer een rij kwam te staan en lekker een relax dagje gehouden.
Na de lunch had iedereen zijn spullen gepakt en konden we weer vertrekken naar het hostel.
Iedereen was lekker paniekerig, omdat blijkbaar alle hostels volzaten vanwege Mardi Gras (gaypride in sydney). Uiteraard hadden Ana en ik ook nog geen hostel geboekt, dus we hoopten op het beste dat er nog een plekje was. Na een paar hostels afgelopen te zijn, zonder resultaat, hadden we Chiquita maar gebeld. Dit is een tante van een vriend van ons en gelukkig konden we daar terecht. Dus daar konden we nog 5 dagen blijven en heeft ze ons heel wat dingen laten zien. We zijn naar een Wildlife park gegaan, waar we met de walibi, kangeroo en koala op de foto zijn geweest. Jeej dat was 1 van onze doelen! Verder nog lekker op het strand kunnen liggen en zijn we 2 keer met de speedboot gaan varen. Nu is het weer tijd om verder te reizen. Hostel in Newcastle en Byron Bay zijn al geboekt voor de rest van de week.