Tijd gaat zo onzettend snel, nu ik in Sydney een beetje ben gesetteld. Nog net geen huisje, boompje, beestje, maar zo voelt het wel al een beetje. Vandaag vrijdag 6-12-13 is het dan eindelijk zover om naar New Zealand, South Islandte vertrekken voor een 10 daagse vakantie. Beetje een vakantie tijdens een vakantie...Tasje was al ingepakt,maar zoals altijd alles nog 1000x checken voordat je weggaat. Voor het eerst naar Nieuw Zeeland en voor het eerst een vakantie met een jongen! Meneer David Cape gaat me op deze vakantie vergezellen haha. Tijd om naar het vliegveld te vertrekken. Had al mijn spullen al 1000x nagechecht, maar toch nog een laatste keer checken of ik ECHT niks vergeet. En dan alsnog in de bus zitten met het gevoel dat je iets bent vergeten..
Aangekomen op het vliegveld kon ik gelijk inchecken. Cape heeft een ander vlietuig, omdat ik alles al had geboekt. Gedag gezegd en 'ik zie je wel in Nieuw Zeeland'.

Ik vloog met Quantas en dat was best een luxe vliegtuig moet ik het zelf zeggen. Het was maar een vlucht van 3 uur, maar ik kreeg wel dinner. 'wat wil je erbij drinken? Nou doe maar een wijntje' haha. Filmpje erbij, perfect!
Ik had donderdag contact gehad met een getrouwd stel in Christchurch om daar te gaancouchsurfen. Dat is best een ding hierzo en er is zelfs een website voor waar mensen hun huis aanbieden voor backpackers om daar een nacht of een aantal nachtjes te blijven slapen. Couchsurfen is een charity ding, dus je hoef niet te betalen, zoals in een hostel. En omdat Cape en ik 's nachts zouden landen, en voor de ervaring natuurlijk, besloten we couchsurfen een keer te proberen. Contact gehad met Dave en hij bood zelfs aan om ons van het vlieveld op te halen. Toppers!!
Alhoewel de vlucht best te doen was, was ik toch ook wel blij om weer met mijn voetjes op de grond te staan. En dan moet je door de douane heen...2 woorden 9 letters...DUURT LANG!!!!!! Gatver wat een lange rij. En uiteraard is het weer typisch Diedje om in de verkeerde rij te staan. Maar dat besefte ik gelukkig snel genoeg dus hopte ik over in de andere rij. Zag dat Cape er al doorheen was en na 10 jaar kreeg ook ik mijn stempeltje in mijn paspoort en heb ik mijn eerste stapjes in Nieuw Zeeland gezet.
Dus toen dacht ik, nou gauw tasje ophalen en op zoek naar Dave. Maar dat ging niet zoals het in gedachte was. Ik dacht dat Australie streng was, maar Nieuw Zeeland kan er ook zeker wel wat van! Eerst een rij voor douane, vervolgens in een nieuwe een rij omdat Cape een beetje aarde onder zijn schoen had en dat moest natuurlijk gecontroleerd worden. Ik zei tegen Cape dat hij moest zeggen dat het hondenpoep was toen die man zijn schoen grondig aan het bekijken was. Maar de schoen was clean en mocht ook mee in Nieuw Zeeland. Dan denk je het gehad te hebben en eindelijk de deur uit te lopen. Fout! Volgend onderdeel van security om echt zeker te weten dat je geen crimineel bent en dingen mee smokkeld, werd mijn tas weer gescand! Ondertussen zaten mijn10 dagen erop haha. Geland om 00.00 en liepen de deur uit om 1.30! En dan nu eindelijk op zoek naar Dave..ik dacht dat ik hem herkende, maar was niet zeker. En de man liep ook niet naar mij toe. Dus toch voor de zekerheid maar zijn profielfoto bekeken en het was inderdaad degene die ik in gedachte had. Hij hd precis hetzelfde bij ons, wist niet zeer of wij het waren haha. Maargoed tassen in de auto gedumpt en zo zit je met een vreemd persoon in de auto naar zijn huis. "Ga nooit met vreemden mee' dat is wat je ouders alijd zeggen. Sorry pa en ma!
Was blij dat ik eindeljknar bed kon..naja matrasje op de grond. Maar dat kon ik zeker wel waarderen haha. Voordat wenaarbed gingen, hadden we ook nog zijn zoon ontmoet. Zo vriendelijk ook! Maar ik kon mijn ogen amper open houden en was mar naar bed gegaan.

Volgende morgen moesten we een huur auto regelen om onze road trip te kunnen doen. Dat ging toch niet zo makkelijk als gedacht, omdat er niet zoveel auto's beschikbaar meer waren. Uiteindelijk toch een aanvraag kunnen doen op een huurauto en toen heeft Jo (Dave zij vrouw) ons naar Container City in Christchurch gebracht.
even stukje geschiedenis..jaja ik leer ook nog wat:
Christchurch heeft in 2011 een hele zware aardbeving gehad. Zo zwaar dat de hele stad er aardig van in een puinhoop ligt. Huizen gekrakt, verzakt en ingestort. Kerken die nog maar voor de helft staan en nieuwe wegendie alweer gescheurd en verzakt of opgehoogd zijn. Omdat de hele stad zo verwoest was en ook het winkelcentrum eronder had geleden, hadden ze een tijdelijk nieuwe en goedkope oplossing en dat is Container City. Basically alle shops zijn grote schipcontainers. Om de stad ecoomisch draaiende te houden was dit de perfecte manier en wat ziet Container City er gaaf uit! Ze zijn maar 2 jaar verder en ook de mensen die in Christchurch zijn gebleven zien er nog steeds gelukkig uit. Nou is er buiten dit gedeelte van de stad niet veel bijzonders in Christhurch, maar ik vond Container City wel echt een indrukwekkend 'project'.
Kregen we een berichtje van de autodealer dat ze geen auto beschikbaar hadden! Dat werd een probleempje, want we wilde morgen ochtend aan onze road trip beinnen. Als dit gedoe met die autos door blijft aan ziten we 10 dagen in Christchurch. Maar snel naar het huis gegaan om een auto te regelen. Waren we nog verdwaald ook haha.Waren bijna bij ht hui en hadden menen gevaagd waar we heen moesten, werde we weer terug gestuurd en hebben we uiteindelijk de kortste omweg gelopen. Maar we hebben de omgeving wel goed gezien nu. Thuis stond er al eten klaar. Daar hadden we niet op gerekend, maar altijd fijne zaken dit. Kreeg ik er ook weer een wijnje bij, wat is couchsurfen toch leuk. Snel op internet een auto geregeld en gelukkig haden we nu wel een bevestiging gekregen dat we morgen ochtend de auto op kunnen halen. Had deze avond aardig wat wijnjes erin en Cape was aan de bier. Leuk avondje, maar toch tijd om on bed weer op te zoeken. Morgen ochtendvroeg eruit en dan gaat onze trip eindelijk beginnen.

Dave was zo vriendelijk geweest om ons wat kaarten en tips te geven waar heen te gaan en wat te doen. Maar Cape en ik hadden al een beetje gepland, maar nieuwe tips en ideeen zijn altijd welkom. Had hij ons ook nog naar d autodealer gebracht en hadden gelijk afgesproken dat we 15 dec weer terug zijn, omdat we de auto ook weer terug moesten brengen. papieren voor de auto getekend en off we go!!!
Het plan was naar Dunedin te gaan en daarna nar Naseby vooreen potje curling. Nou hadden we onderweg toch maar besloten om Dave zijn advies te volgen en naar Lake Tekapo te rijden en via die route door te rijde naar Queenstown. We gingen van zonnig weer over in regen maar dat maakte de omgeving zeker niet minder mooi. Koffiebreak halverwege en vaak gestopt voor foto's en we waren na een hele dag rijden eindelijk aagekomen in Quenstown. Omdat we een tour hadden geboekt voor de volgende dag in Milford Sounds, van Quenstown maar van korte duur en zijn we door gereden naar Milford Sounds. Na d tour gaan we toch weer terug naar Queenstown, maar hebben toc even snel de sta bekeken en we waren allebei zo enthousiast over Queenstown dat we al niet konden wachten om hier een paar dagen te blijven. De weg naar Milfors Sounds hebben we in het donker gereden en dat was wel grappig. Want ' nachts komende possums uit hun schulpje. Nouja grappig is niet helemaal het goede woord, want de possums renden ook gewoon over de weg en we hadden al een aantal aangereden possums gezien. Maar goed uit kijken en ze zijn ook echt niet bang, we konden gewoon naast ze stoppen en ze goed bekijken! We hadden een parkeerplaats gevondet met toiletten en vonden dat weleen goede plek om te slapen. Ja mensen in de auto slapen! Dave had ons wa dekens mee gegeven..stoeltje achterover, in mijndekentje genesteld en lekker slapen. Dat lekke ging me niet helemaal goed af, maargoed..that's the life of a backpacker haha. Laatste half uurtje verder gereden naar Milford Sounds en daar aangekomen hadden we ons even opgefrist in de toiletten bij de haven en onze telefoons en camera opgeladen in de bar en moesten we nog even wachten tot we de boot op konden. En toen onden we eindelijk aan boord! Ik was zo excited en hoopte dat ik dolfijntjes, zeehondjes en pinguintjen zou zien. Milford Sounds is zoo mooi, watervallen enhoge bergen om ons heen. Bij een van de watervallen, gingen ze expres zo dichtbij met de boot dat ze met glaasjes het water op vingen en we dit water konden proeven. Het is zo schoon en gezuivrd t het gewoon drinkbaar is. Nou is water gewoon water voor mij, maar was dat was wel een lekker koud glaasje water en werd aardig gewaardeerd. Verder gevaren en toen hebbenwe eindelijk wilde zeehondjes gespot. Waren er nog aardig wat ook en we konden zo dichtbij komen met de boot dat we leuke fotootjs konden maken. Verderop werden er pinguins gespot. Werd ons veteld dat dit eg bijzonder is, ten eerste omdat het niet het seizoen wasom ze te zien en ten tweede ze zijn bedreigd. Dus was leuk om dit te zien. Verder gen dolfijntjes gezien, maar hebben zoveel andere mooie dingen gezien dat dat niet uitmaakt. De laatste attractie van de boot was een grote waterval waar w weer zo dichtbij kwamen, dat de mensen die buiten stonden helemaal doorweekt waren. Dat moest Cape natuurlijk ook probeen en ik had dit lekker droogvan binnen inde boot bekeken haha. Weer terug aan land waren we de auto in gestapt en terug gereden naar Queenstown. We hadden destad eerst even bekeken met de auto en toen wat eten gehaald. Queenstown is like a skiresort, alleen is het nu zomer. Maarnog steeds zo gaaf. Cape had iets op internet gelezen over Fear Factory. Dit is een Haunted House en de tent is pas 6 maanden open en blijkbaarhebben over 1500 mensen de 20 min de je in het huis bent niet gehaald. 'Nou kom maar op!' Zei ik met knikkende knietjes. Een foto voordat we naar binnen gingen en toen we groen licht kregen, openden we de deur. Het is letterlijk pikkedonker daar, je moet in een rijtje lopenen elkaar blijven vasthouden anders verdwaal je. Degene die voorop loopt moet de gedurende 20 min zijn handen voor zich uit houden, zdat je niet tegen ee muur op botst. Hoeweet je dan waar je heen gaat. Nou het enige wat je dus ziet, zijn kleine rode lichtjes en die wijzen je pad linkt heel easy nu, maar ondertussen zitten er dus mensen in dat huis die jede stuipen op het lijf jagen.En hier zijn ze allowed om je dus aan te raken.In nog geen 2sec dat ik binnen was,scheet ik al 300 kleuren (als er zoveel keuren zijn) en zat ik al praktisch bij Cape op zijn rug toen iemand in mijn nek kriebelde. Dit gaat dus zo'n 20 min door: aanraken, benen vastpakken, in je oren fluisteren ofze staan gewoon ineens voor je neus zodra er een fltsend licht aangaat(geschminkt en wel). Voor de mensen die bijna ee hartaanval krijgen en eruit willen, dat kan maar dan moet je dus het magische woord zeggen "Chicken". Eindelijk waren we bij de uitgang en konden we onze foto's bekijkn. Zo grappig, maa niet gekocht. Kreeg de startfoto nog gratisch en voor nietsch haha zo lief. Na dit enge gedoe door de stad gelopen om mijn hartritme weer normaal te krijgen. Naar een Ierse muzikant geluisterd en moesten we een plekje zoeken om in de auto te kunnen slapen. Waren we ergens naar the top of the hill gereden met een ontzettend mooi view over de stad, perfect!

Next morning waren we vroeg wakker en zouden we naar de de Skyline en Luge doen. De Skylineis een gondel die je naar de top van de berg breng en je een uitziht hebt over Queenstown. Nou ben ik niet zo'n schijterd met gondels, maar deze gaat wel erg steil omhoog hoor! We waren nog een beetje te vroeg voor de Luge (dat is een soort rodelbaan,/kartbaan/mariokart) dat we nog even wt foto's van het uitzicht konden maken. Om 10 uur ging de baan open, helpmjes op en met een klein skiliftje nog iets verder omhoog om dan met de Luge naar beneden te karten. We hadden twee rondes, de eerste is om even in te komen en de tweede is dan wat spannender. Wat heb ik gelachen, leek net of ik in mariokart zat. Miste me bananenschillen om Cape van de baan te krijgen. Hadden we ook hier weer mazzel met de foto's. Ik vond onze skilift foto zo leuk, maar dat mocht niet op internet, omdat Cape weer zo nodig een beetje sekistisch moet doen. Maar we mochten ereen foto van maken als we een andere foto zuden kopen. Doen! Weer met de gondel naar benden, supermarktje in om een lunch te halen en de weg gevolgd naar Glenorchy. Dit is een plaatsje waar wat scenes van Lord of the Rings is opgenomen en vandaag ga ik na een jaar eindelijk weer paardrijden. En waar kan je dat beter doen dan hier. Was wel redelijk aan de prijs, maar wat was dit weer fijn! Hadden door riviertjes gereden en tusen de bergen. Wat was dit een moierit. gelukkig ook maar, want de paarden waren zo gewend aan deze route dt d automatishe piloot aan stond en ik gewon met twee handen de camera kon vathouden en praktisch achterstevoren op dat paard kon zitten. En dan was dit een van de gevoeligere paarden die een ervaren rijden nodig heeft haha. Thanks Ben voor deze ervaring.
Van paardrijden had ik ardi honger gekregen en het was ook alweer etenstijd, dus back in Queenstown waren we naar Fergburger gegaan. Fergburger is de bekende burgershop in Queenstown en ik maak geen grapje, maar om 5uur smiddag staat er al een rij voor een burger! Burgertje besteld, 15 min wachten en toen konden ook wij onze eerste Fergburger proeven. En ik snap nu waarom de mensen in de rij staan voor deze bugers. Wat zijn deze burgers lekker!! Macdonalds kan hiervan leren. Vers sla, tomaatjes, avocado, uien, vlee is perfect gebaken,Fergsaus en weet ik veel wat er nog meer op zit. En ze zijn bijna zo groot als je gezicht. Cape is net een vuilnisbak, maar zelfs hij kon dat ding niet op. de volgende dag as een beetje chaotisch dag. We wilden nog een tour doen, iets als mountainbiken ofzo, maar alles is zo duur. Toen zagen we een aanbieding voor the shotover jetboat wat volgens tripadvisor heel goed is. Dus die wilden we boeken voor de middag, maar de aanbieding was voor earlybirds. Naja dan maar gboekt voor de volgende dag. Nou klink dit niet als een chaotische dag, maar we kwamen er dus achter dat de Canadian visas voor mensen van Uk morgen released worden. Cape had dit net verwacht en moest dus van alles regelen en doen.Dus heel veel spannends hadden we die dag niet gedaan. 's Avonds gingen we wat drankjes doen, omdat wegratis drankjes vochers hadden gkregen ton we de jetboat hadden geboekt. Dus de avond eindigde in een beetje te dronken en een latertje. Dat was een minder leuk gevoel de volgende dag, want we moesten dus o 8uur in de ochtend al klaar staan voor de jetboat. Maar dit was een goede hangver cure. De shotover jetboat is een soort speedboat diezo hard kan,veel te dicht langs de rotsendrift, dat je denkt dat jeelk moment tegen die rots opknalt,en een360graden spin kan maken. Gelukkig gaven ze ons daar een (veelte goot voormijnnatuurlijk) regenjas en een reddingsvest geven.Het vest was just in case, maar die regenjas kwam wel goed van pas, want je word aardg nat.
Na dee hangover cure waren we weer terug gegaa naar de stad en vond ik he wel tijd om weer door te aan naar de volgende stad. Onze bestemming: Wanaka. Ik had weer via couchsurfing een adres gevonden waar we voor een nachtje konden blijven. Ook deze route was weer zo gaaf om te rijden e ons hoogste punt was ong 1076m hoog. 's Middags waren we aangkomn bij Simon en stond ook hier het eten al klaar. Ze waren wezen bbqen en er was meer dan genoeg. Dit waren jongere gasten, dus dat was natuurlijk gekkigheid in de avond en weer een beetje teveel drank. We waren niet uitgeaan, want dat bed riep mij al na een paar avonden in de auto slapen. Sliep al voordat ik dat bed aanraakte haha. Volgende morgen stonden we op met een ontzettend mooi uitzicht en befeste ik dat we weer geluk hebben gehad waar we waren beland. Huis was prachtig, zwembad in de tuin en uitzicht op de bergen. Mag niet klagen. Had hij ons uitgenodigd om mee te gaan mountainbiken, dus daar ging ik dan hoor. Nou daar ben ik dus geen ter in, dat is even totaal wat anders dan die vlakke fietspaden in Nederland. Onze eerste heuvel omhoog was zo steil dat dit met de mountainbike onmogelijk was en we omhoog moesten lopen. Eindelijk boven aangekomen, kon ik gelijk aan het zuurstof. Gelukkig ging de rest downhill haha. De boys gingen een tweede ronde, maar ik vond het wel prima zo en had heerlijk in het zonnetje gewacht.
Na mountainbiken waren we nog even wezen relaxen in het zwembad en hebben Cape en ik onze spulle gepakt om door te rijden. Dave had ons geadviseerd om the Arthur's Pass te rijden en aangezien we niet zoveel tijd mee hadden, vonden we dat wel een goed idee. Dit had ik gereden en wat was dit kcke om te rijden. Hadden we onderweg een pauze om wat te eten. Werd er met borden aangegeven 'Dont feedthe Kea'. Dit zijn bruine, lelijk papegaaien en erg bijdehand. Nou was Cape weer eigenwijs en die gooit sukje brood naar buiten. Eerst was het er 1, toen waren het er twee en toen waren het er ineens 4, zaten ze zelfs op de auto en probeerde via het raam naar binnen te klimmen. Daarom dus, voer ze niet! Snel maar weggereden oordat z echt in de auto zitten en zijn we doorgereden naar Kaikora. Daar hebben we met zeehonden gezwommen. Dat was zoo gaaf, ze kwamen zo dichbij en ze waren zo nieuwschierig. Er waren denk ik 4 of 5 wilde zeehonden in het water. Deze tour was 2,5 uur en vanaf het moment dat we in het water waren tothet moment dat we terug moesten, hebben we de zeehonden om ons heen gehad. Denk een van mijn beste ervaringen die ik heb meegemaakt.

En toen was het alweer tijd om terug te gaan naar Christchurch en de auto terug te brengen. Gelukkig konden we ook weer terecht bij Dave. Hebben we ze een up to date gegeven over onze travels en de volgende dag was de dagom terug te vliegen naar Sydney. En was mijn 10 daagse vakantie Nieuw Zeeland weer voorbij.
Maar wat heb ik genoten van Nieuw Zeeland en ik hoop dat ik jullie nu weer lekker jaloers heb gemaakt met mijn verhaal hahaha.

Talk to you next time when I'm in Asia!!!

Xxxxx